در سالن موی مخصوص تنیس‌بازان اوپن آمریکا چه می‌گذرد؟

در ایام مسابقات، برای نشستن روی یکی از صندلی‌های سالن جولین فارل نه‌تنها باید اعتبار زیادی داشته باشید، بلکه باید برنده باشید

تنیس‌بازان از سر تا پا مطابق مد و بسیار خوش‌پوش‌اند و می‌توانند از انواع سبک‌های متنوع و پویا بهره ببرند-AFP

در مرحله یک‌شانزدهم مسابقات قهرمانی تنیس اوپن آمریکا در فلاشینگ نیویورک، برنا گوجو که در میان تنیس‌بازان جهان در رتبه ۱۰۵ قرار دارد، با نواک جوکوویچ، نفر دوم این فهرست بازی کرد.

نام جوکوویچ به عنوان کسی که ۲۳ بار مسابقات گرند اسلم را برنده شده است، بسیاری از بازیکنان را تحت الشعاع قرار می‌دهد اما گوجو با اینکه در این دیدار شکست خورد، همچنان توانست تاثیر ماندگاری به جا گذارد. البته نه فقط ‌به دلیل ضربات سریعش که روی زمین فرود می‌آمدند، بلکه به خاطر موهای بلوند و پلاتینی کوتاهش.

سبک چشمگیر این بازیکن کروات که با کوپ متمایز موهایش بسیار جلب توجه می‌کرد، به قدری در کانون نگاه‌ها قرار گرفت که تیم تحریریه اوپن آمریکا از انرژی و کاریزمای او به عنوان «موجو آف گوجو» (mojo of Gojo) یاد کرد.

برای بازیکنان، مدل موها هم یکی از مولفه‌های ظاهری مهم در رقابت‌های تنیس است؛ ورزشی که در آن سبک اغلب در کانون توجه قرار دارد زیرا تنیس‌بازان انفرادی رقابت می‌کنند و اگرچه خواسته‌های حامیان مالی‌شان را در نظر می‌گیرند، مجبور نیستند مدام یک مدل لباس بپوشند (البته در ویمبلدون باید حتما سفید بپوشند).

در نتیجه تنیس‌بازان از سر تا پا مطابق مد و بسیار خوش‌پوش‌اند و می‌توانند از انواع سبک‌های متنوع و پویا بهره ببرند.

 از جمله مدل موهای بازیکنان تنیس که به فرهنگ عامه راه پیدا کرد، می‌توان به مدل موی مهره‌ای ونوس ویلیامز در مسابقات اوپن آمریکا در سال ۱۹۹۷ اشاره کرد که سرنا، خواهرش، نیز دو سال بعد سبکی مشابه آن را روی موهایش اجرا کرد؛ شاهکار آندره آغاسی با به سر گذاشتن کلاه‌گیس، مدل موی دم‌اسبی راجرر فدرر و کوتاهی دقیق موهای بیلی جین کینگ از دیگر مواردی‌اند که در خاطر علاقه‌مندان به تنیس ماندگار شدند.

اگر به منظور دستیابی به عملکرد سطح بالا و ایجاد یک هویت بصری منحصربه‌فرد برای یک ورزشکار مشهور رویکردی راهبردی وجود داشته باشد، کلید آن در دست جولین فارل است. فارل یک آرایشگر مشهور اصالتا فرانسوی است که صاحب سالن‌هایی به همین نام در شهر نیویورک و پالم‌بیچ فلوریدا است و سر زدن به آن‌ها برای هر مشتری ممکن است تا هزار و ۲۵۰ دلار هزینه داشته باشد.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Julien Farel (@julienfarel)

به گزارش سی‌ان‌ان او به مدت ۱۵ سال چهره پشت‌پرده مسابقات تنیس آزاد آمریکا بود. فارل هر سال از ماه اوت تا سپتامبر در ورزشگاه آرتور اشی که پرچمدار برگزاری مسابقات است، سالن آرایشش را برپا می‌کند تا به شرکت‌کنندگان این مسابقات خدمات کوتاهی و آرایش مو و ناخن رایگان ارائه کند. ورود عموم افراد به سالن در این روزها ممنوع است.

سالن آرایشگاه جولین فارل در سال‌های گذشته میزبان مشتریان مشهوری چون رافائل نادال و نواک جوکوویچ بوده است. برای نشستن روی یکی از صندلی‌های سالن او در ایام مسابقات، نه‌تنها باید اعتبار زیادی داشته باشید، که باید برنده هم باشید.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

نشریه تاون اند کانتری (Town & conuntry) از قول فارل می‌نویسد که بازیکنان تا ۲۴ ساعت پس از باخت در آخرین مسابقه‌شان می‌توانند به سالن مراجعه کنند؛ زیرا زمانی که برگزارکنندگان مسابقات اعتبارنامه‌ آن‌ها را غیرفعال کنند، دسترسی‌شان به سالن هم قطع می‌شود.

معمولا سالن فارل در هفته اول مسابقات مملو از جمعیت است و روزانه ۵۰ ورزشکار برای کوتاهی، مراقبت‌های مو و مانیکور به آنجا می‌روند؛ هرچه به پایان مسابقات نزدیک‌تر می‌شویم، تعداد مراجعان کاهش می‌یابد و در نهایت به برندگان اوپن محدود می‌شود که فارل حدودا ساعت ۵ صبح برای آخرین بار موهای آنان را می‌آراید.

روز بعد از مسابقه زمانی است که برنامه‌های گفت‌وگوی صبحگاهی شروع می‌شود. در اینجا هم برای استفاده از خدمات فارل استثناهایی وجود دارد. بازیکنان سابق که به عنوان مفسر کار می‌کنند مانند مارتینا ناوراتیلووا، بیلی جین کینگ و مری جو فرناندز در طول مسابقات به سالن فارل دسترسی دارند و اغلب هر روز برای دریافت خدمات به آنجا می‌روند. 

البته برخی از بازیکنان حتی مجبور نیستند اتاقشان در هتل را ترک کنند. فارل در طول روز برای تماس‌های اضطراری افراد مشهوری چون کارلوس آلکاراز، مرد شماره ۱ حال حاضر تنیس جهان، با چند تا از قیچی‌هایش پیش آن‌ها می‌رود.

به گفته فارل، کوتاه کردن مو با اختلاف، پرطرفدارترین خدمات سالن او است. او در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان، بهترین لحظه حرفه‌ای‌اش را زمانی می‌داند که موهای بلند رافائل نادال را در سال ۲۰۱۰ کوتاه‌ کوتاه کرد. نادال آن سال برنده مسابقات شد، به همین دلیل فارل می‌گوید تا روزها و هفته‌ها پس از آن مردم از او می‌خواستند تکه‌ای از موهای او را به آنان بفروشد.

فارل به تاون اند کانتری توضیح داد که کار با ورزشکارانی در این سطح یک چالش اضافی نیز به همراه دارد. به گفته او، با توجه به میلیون‌ها دلاری که به ظاهر فیزیکی بازیکنان وابسته‌ است، نه‌تنها ظاهر آن‌ها باید خوب باشد، بلکه باید کاربردی هم باشد: «مثلا اگر موهای یک ورزشکار را چتری کوتاه می‌کنیم، باید مطمئن باشیم که می‌تواند حین بازی آن‌ها را جمع کند یا این‌قدر کوتاه باشند که داخل چشم نروند.»

فارل در ادامه می‌افزاید که اغلب بازیکنان ترجیح می‌دهند راحت باشند چون هوا گرم و مرطوب است و آن‌ها زیاد عرق می‌کنند. پس باید خیالشان بابت جمع کردن و بستن موهایشان راحت باشد.

بیشتر از مُد و زیبایی